Bat topraklara, öz topraklarının altına
Bedbaht güllerin
Çiçeklerin kan ile açtığı yerin altına
Batmalısın virane şehir
Tomurcuğu geçti topraklarından, kuru
Açanı geçti yine kuru...
Işımadan renkleri, tütmeden kokuları
Çamurun kuruttu gülleri... Bak şehir
Düştüler, usanmadan düştüler
Kuruttun yine tozundan şehir
Göğündeki çamurun kızıllığı kandan
Tozunun olacağı çamur da kandan
Kuruttun
Gülü de
İnsanı da
Kuruttun renklerini de, hayallerini de. Ey şehir
