Gün batımları beni hep bir hayale daldırır, içim huzur dolar. Umut yüklenir biraz da... O gün iyisiyle kötüsüyle nasıl geçmiş olursa olsun izlediğim bu on dakikanın vermiş olduğu heyecan her şeyi alır götürür hatta öyle çok heyecanlandırır ki beni yaptığım ne varsa bırakıp koşarım izlemek için. Yanımda kim varsa da gökyüzüne bak diye kolundan çekiştirip dururum. Herkes o ana şahit olsun isterim... Bugün böyle bir gün batımı yoktu benim penceremde, belki içimizden birilerinin görmeye ihtiyacı vardır (benim gibi) diye bırakıyorum buraya. İçimizdeki çocuksu heyecanlar hiç bitmesin... 🌻