artık hastaneye gitmek istemiyorum. sevdiklerimin hastalanmasını, birilerini kaybetmeyi istemiyorum. ne bileyim, hasta olmak istemiyorum. türlü türlü hastalıkları bedenimde taşımak istemiyorum. bir yandan diyorum ki ya benim kalbim hasta olmasın. diğer hastalıklar gelip geçici diyorum. yine de üzülüyor insan. bu da imtihanın parçası neticede. bazı hastalıkları kabullenmeye çalışmak en kötüsü. her daim kendini eksik hissetmek çok kötü.

sesler, hatıralar, geçmişte bıraktıklarım sanki bir sonraki gün karşıma çıkıyor. ben hatalarımın üstünü örtemiyorum. üstüne hataları ekliyorum. ben iyi olamıyorum. her gece kendimi kötü hissediyorum. nereye gitmem gerek? hayatın anlamsızlığı beni korkutuyor. bazen de diyorum ki kötü şeyler yaşadım ama en sevdiklerim yine de yanımda. ya onları da kaybedersem? tek dayanağım ne olacak acaba? korkunç düşünceler beni mahvediyor. Allah'a sığınıyorum hatalarımla. onun yolunda çiçeklenmeyi bilmek istiyorum.