bir yokuşta kayboluyorum
gün doğmadan güne merhaba
çalar saatler yok olmuş dünyada
dakikalardan kaçıyorum
köşede bekleyen sevgili
denize kıyı semtinde
evinde evim olan dost
yeri şişe dibinde
her güne yeni bir öğreti sıkışmış
gün batıyor
bozuk şarapları biriktirirken
taze kahve kokusu soğukta
tüm dertleri silen
