Bendim

Peşi sıra tutuşulan kör iddialar meydanında

İşittim

Doğru sözlerin yanlış ağızlara müdavimliğini

Noktalar insan sonlarına gelirmiş buralarda

Bin günah bir güruha kesilirmiş


Meridyenlerin

Paralellerin işiymiş çekmek

Talih kurasını.

Yoklaması alınmış da dünyanın

Adım es geçilmiş

Yahut

Sunulmamış bile kadere varlığım


Bir savruluşun nüshası olmuş gölgem 

Altında parmak izim.

Gözler gecenin en puslu kıvamında

Aralamış firara

Perdelerini.

Nüsham kayıp.

Meydan suskun.

Bir suskunluk ki ardına

Kıyametlerin en azılısı gizlenmiş


Salınıyor birkaç fersah dipte yangınlar

Kavruk bir dumana soruluyor hesap

Biz miyiz Tanrım?

Hüma’yı küstüren

Kanatlarının altına mayınlar döşeyen biz miyiz?

Yükü ruhunda olana

Nefes zulüm gelirmiş Tanrım

Adımlarımız şahit.


Harlı bir ıslık üfleniyor çürümüş ciğerlerden

Yaklaşıyor acının hail silueti 

Evhamlar aynı yere saklamışken sükunetini

Korkulu bakışlar saplanıyor münker kokan ellere

Alınlara bir kızıllık sıçrıyor

Yakılıyor nüsham meydanın orta yerinde!