Mavisi oluyor gözlerim,
Denizini seyrederken...
Yeşili oluyor yeşili,
Üzerinde gezerken...
...
Bir güzellik vuruyor,
Senden senin ile bedenime...
Sorulsa adın ne diye,
İstanbul diyesim geliyor kendime...
Kendimmiş gibi,
Övüne övüne...
...
Bırakın,
Bırakın da yaşayalım şu güzel memlekette...
Bir deniz mavisi güzelliğiyle,
İnsanları kadar değerli yeşilleriyle...
...
Bırakın,
Bırakın da doyalım şu güzel memlekete...
Bir insan doygunluyla,
İnsanlarıyla insan gibi...
...
Bırakın,
Bırakın da vursun üzerine birlikte hepimizin gölgesi...
Şu hayatta,
Hâlâ bir gölgemiz varken...
Hakan Okşaş
