Hatırlıyorum hâlâ.


Haziranın öksüz mavisi bulamıştı şehri

Uzatmaları oynuyordu bahar

Biz çözememiştik daha oyunu.

Tanımıyorduk hâlâ kendimizi,

Kuytulardaki sevgisizliğimizi.


Hatırlıyorum seni beklediğimi

Beklettiğin hiç olmadı sahi

Ama beklemiştim seni

Bedeni yüreğine dar bir çocukken daha

Tanımazken seni

Bilmezken seni seveceğim şehri

Beklemiştim sevmeyi

Geç çocukluğun çığlıklarında

Öfke nöbetlerinde tatillerin

Yalnızlığın; doyumsuzluğunda

Duyarsızlığın sanrılarında

Beklemiştim, seni, sevmeyi.


Son görüşümü hatırlıyorum hâlâ.

Bekletmiştim seni

“Yarım saat” dedin.

Saatlerim hep yarımdı benim.


Tamlandı saatler

Günler ayları saklardı boşluğunda

Seneler geçti göz açıp kapamada.

Sahi merak eder oldum sonrasında,

Hiç beklemiş miydin beni?


Hâlâ ilkbahardı gördüğümde,

Gitmeye tomurcuk tutmuş

Dostum bildiğim dudaklarını.

Gidişinle kendine geldi yaz.

Tütsüledi dilimi, soğurdu hayallerimi

Ayaklarının benden uzaklaşan ivmesi.

Leylakların kokusuna, rüzgârın dokunuşuna

Ellerinin sıcağına yüklemiştim her şeyi.


Ve hatırlıyorum hâlâ o bekleyişimi.