Hasretle geçiyor her günüm... anama, kedilere, çocuklara, sana... sana hasretle geçiyor...
Bizim buralarda böyledir; ben gelemem sana
fakat sen istersen gelirsin bana...
Sen gelirsen şayet, kimse sana git demez. Ben gelirsem elimi kolumu tutarlar varamam, gidemem, yapamam...
Çabaladığımı bil isterdim... çok çabaladığımı. Kafayı peynir ekmekle yediğimi, sıyırdığımı...
O yüzden duruyorum ben. Yapabildiğim tek şey bu. Beklemek. Geleceğin günü. Varsa öyle bi' gün.
Sonra kitap okuyorum, okula gidiyorum... dersler gittikçe, konular arttıkça zorlaşıyor tabii... durup seni düşünüyorum. Kaldırabilirim. Çünkü sen varsın.
Sen benim ufkumu açıyorsun, beni dinlendiriyorsun.
Ben yapamam, bunu yapmayı isterdim de yapamam. Yapmamalıyım. Durmalıyım. Gidemem.
Gönlüm sıkıntıda
hislerim yoruldu
gözüme uyku girmiyor
çok yorgunum
ama sen varsın...
