nelere sığındım

uyandım durdum şiir tarlalarında

neler sığdırdım

          akıp giden seneler ırmağına…

az kaldı canevimin sultanı

sen kutsadığım imgemsin

seninle yıkacağım

             özlemin saltanatını şafakta…

 

hayatın duvarsız okulunda

düşe kalka yürüyen

         umut kokan acemi öğrenciyim

sorgulayarak yıktığım duvarlardan sor beni

enkazımdan sevgi şehirleri kurdum

kolum kanadım yaralı olsa da…

sevdalı dalgalanan bayrağım

aşkın destanını yazan başkentim

hesap soran cümlelerle ülkem

hep sen, hep sen, hep sen…

 

kapım tutkunun denizine bakar

dalgaları kucaklarım yerine

penceremin gözü pişmanlıklar mezarlığında

dilimde dualarla eski beni anarım

şiirlerimde büyüttüğüm her şey beni uğurlar

neyim varsa bıraktım geride

elimde hasretin boş bavulu ile

geldim gözlerindeki bilgenin yanına

sen kapla gökyüzümü

sen doldur içimdeki boşluğu kızım…