Biz yine bir akşamüstü kuşkonmazda,
Tüttürür cigarasını Ferhan abi camda,
Rakısıyla aşağıda Rasim baba.
Sonuncu ev yokuşun sonunda,
Biz yine kuşkonmazda,
Bir gün gelecek dedi hafız efendi,
Şu gördüğün tarla büyük bir okul olacak.
Ömrümüz kalmadı ki be abi
Baksana Rasim baba son yudumuna geldi öğle vaktinde.
Ben de kaldı tam on iki sene.
Biz yine bir akşamüstü kuşkonmazda,
Tüttürür cigarasını Ferhan abi camda.
Yaşlansakta, yıpransakta gözlerimizi süzmeden yürümeyiz değil mi Ferhan abi?
Yok yok tabi,
Bizde hep vardı cesur hatalar
Sonra o hataların üstünden geldiğimiz daha cesur hatalar.
Bak abi şu sokakta başlamıştık, su köşe başında.
Burada doğduk diğer genç bir suratta,
Dinamik damarlarda ve yine burada öleceğiz.
Bak Rasim baba vaftiz etti son bardağını masaya
Ben de kaldı birkaç hudutluk nefes
Sen de gafsa,
Ben diyim gabes,
Sende habeş,
Ben diyim kafes,
İcabında ikimiz lades.
Ikimiz hafi,
onlar olsun fani,
biz şarkılardaki gibiyiz abi,
saki, sakin, şair,
Onlar kahin, kahir, kafir,
Birak oyle kalsin be abi.
Benim intikamim intikal ediyor yakın olay yerine, kalemler şahit.
Biz yine bir akşamüstü kuşkonmazda,
Tüttürür cigarasını Ferhan abi camda,
Rakisiyla aşağıda Rasim baba,
Ben dogdum bu an'da
Ben öldüm bu sokakta.
