Hava kapalıydı, zihinlerimiz açık
Kızılayda bir evim vardı
Biz yan yanaydık
İki iklim gibi
birbirine yabancı
Hava kapalıydı,
Tandoğanda daireye yetişirdim beşe on kala
Çantalar merdivenleri çıkar merdivenleri inerdi
Bir saksağan yürürdü önümde, uçardı
Var olurduk ikimiz
Kızılayda bir evim vardı hiç benim olmadı
Duvarlarındaki resimlere tükürürdüm her akşam
Dilbilimin bilmediği şeyler var demek ki
Kelimeler kapılarını aşmadı.
Hava kapalıydı
Buhar gibi uzaklaşırdım bahçeden
Elimi tutacak gibi olurdun
İki kedi ürkekçe arkamızdan bakardı
Kızılayda bir evi- pardon, hatırası vardı
Balkonunda şaraplar içerdik,
Yataklarında dans,
Mutfağında şarkı...
Sularından içerdik
Hava bazen açılırdı.
