Gece başımı koyduğum yastık nefesimi kesiyor. Uykular kabuslarla son buluyor. Kurduğum hayaller bir bir kursağımda düğümleniyor. O kadar zor ki sensiz yaşamaya çalışmak, hırıltılı nefes alışlar o kadar zor ki...
İnancım kalmadığında gelmiştin, yine gel. Umutlarım tükeniyor, kalbim sızlıyor, kapattığın yaralar kanıyor; bileğimdeki yara kanıyor sevgilim. Odam cehennemim oldu, duvarlar azabım. Elimde değil, deniyorum, çabalıyorum, devam etmeye çalışıyorum, yemin ederim; olmuyor.
Hatırlarsın, göğsümde bir ağrı vardı; şiddetlendi bu aralar, dayanılmaz bir hal aldı. Doktora da gitmiyorum. Ne gerek var ki zaten? Sen yoksun, ağrım olsa ne olur ki...
Fiziksel ağrılar artık umurumda değil. Benim ilacım da sensin zaten. Çok önemli şeyler değil bunlar, sen nasılsın? Aklına geliyor muyum hiç? Özlüyor musun beni?
Ben seni çok özledim sevgilim. Sen de özlesene beni. Kokulu, öpmeli sarılmalar biriktiriyorum sana sevgilim.
Elbet kavuşacağız,
Elbet sarılacağız,
Hem sen beni böyle bırakmazsın ki...
TABİİ BUNLARIN HEPSİ HAYAL, GİDEN DÖNMEZ SEVGİLİM, BEN SADECE KENDİMİ KANDIRIYORUM.
