Açık yollara ihtiyacım yok. Çünkü sahip olduğum her şeyi sırtıma sığdırabilirim. Dünyayı paslanmış trenlerden görüyorum. Ve hep bil ki geri dönmeyeceğim. Çünkü tüm yaşamım bugünde toplandı. Burada geçmiş veya gelecek yok. Eğer ismimin iyi olmadığını bilirsem. Çizgiden düşüveriyorum. Ama seni özledim. Ama eve dönmek de var. Eve dönmemek de. Benimki gibi bir isimle. Hâlâ seni düşünüyorum. Fakat herkes biliyor. Evet herkes biliyor. Eğer yapabilirsen bırak gitsin. İsmini söyleyebileceğimden çok yer gördüm. Ve zamanla hepsi aynı gibi görünmeye başladı. Ama aradığımız bu gerçeklik değil. Hayır, o daha iyi bir yerin umudu. Ama tüm bu zaman boyunca bir yalanı yakalamaya çalışıyorum. Ve onun gerçekten ne olduğunu biliyorum. Fakat o diğer şıklardan daha iyi. O yüzden yalanı seçeceğim. Seni hâlâ özlüyorum. Eve gitmek yok, anladın mı? Eve gitmek yok. Benimki gibi bir isimle. Hâlâ seni hayal ediyorum. Fakat herkes biliyor. Evet herkes biliyor. Eğer yapabilirsen bırak gitsin. Sadece, bırak, gitsin...
