Gözlerim hüzne yaraşır, hüznüm güzle yarışır.
Bu göç gökten, martılar benden miraslıyken
Güzün sarılıklı gözleri dolar, gönlünün yaprakları kopar.
O vakit eflaktan hüzün yağar.
Kendimden kopardıklarımla doyurduğum o martılar,
Katıksız hayallerimi yanlarına katık yapıyorlar.
Bu öylesine saf, öylesine beyaz bir göç ki
Bak, bulutlar ağlaşıp melekler içleniyorlar.
Hayallerimi astığım kanatları ruh hafifliğinde.
Bu göç, hayallerimin bendeki mutlak hegemonyası.
Benzemezler ne bu dünyanın hürriyetine
Ne de taştan yontma özgürlük abidelerine.
Durmayın, gittiğiniz çorak topraklara hayallerimi yağdırın!
Önce çocuklara saçılsın, yürekleri dolsun taşsın.
İstemem ki anneler gelecekten yakınsın.
Tanrım, lütfen hayallerim gerçeklik için yarışsın.
Ceren Kuru
2020-12-04T13:08:08+03:00Öncelikle dikkate alıp değerlendirdiğiniz için teşekkür ederim. Böyle böyle yolumuzu bulacağımızı düşünüyorum. Düşünerek yazma konusuna gelirsek, yazdıklarımı bir şeylere dayandırmayı seviyorum, onlardan yola çıkıyorum. Evet, gerçekten de düşünerek yazıyorum. Belki de bu yüzden duyguları okuyucuya geçiremiyor olabilirim. Yalnız önerileriniz gerçekten değerli, dikkate alacağım.
Ceren Kuru
2020-11-28T21:09:45+03:00Değerli yorumun için teşekkür ederim. Öncüsü olduğun bu yolda beni durmadan isteklendiriyorsun.✨
Reyhan İzmirlioğlu🌹
2020-11-28T18:49:22+03:00"Gözlerim hüzne yaraşır, hüznüm güzle yarışır."
Şiirin içinde kayboldum, sonra kendimi buldum.
Harika, çok güzel olmuş...