Gözlerim hüzne yaraşır, hüznüm güzle yarışır.

Bu göç gökten, martılar benden miraslıyken

Güzün sarılıklı gözleri dolar, gönlünün yaprakları kopar.

O vakit eflaktan hüzün yağar.


Kendimden kopardıklarımla doyurduğum o martılar,

Katıksız hayallerimi yanlarına katık yapıyorlar. 

Bu öylesine saf, öylesine beyaz bir göç ki

Bak, bulutlar ağlaşıp melekler içleniyorlar.


Hayallerimi astığım kanatları ruh hafifliğinde.

Bu göç, hayallerimin bendeki mutlak hegemonyası.

Benzemezler ne bu dünyanın hürriyetine

Ne de taştan yontma özgürlük abidelerine.


Durmayın, gittiğiniz çorak topraklara hayallerimi yağdırın!

Önce çocuklara saçılsın, yürekleri dolsun taşsın.

İstemem ki anneler gelecekten yakınsın.

Tanrım, lütfen hayallerim gerçeklik için yarışsın.