İşte yatağımda battaniyem, ucu kıvrılmış

Penceremde solgun çiçeğim bana kızmış.

Gün ışığı girmiyor sabahleyin odama

Ancak akşam vakti kısa bir an selamlar,

Ardından hüzün dolu karanlık dikilir başıma.

Ertesi gün uyanmak gelir başka bir umutla. 

Beyaz bir çocuk gömleği gibidir umutlarım,

Hemen kirlenir,

Fakat ertesi sabah 

Yine ipte asılı ve temiz vaziyettedir.

Akşama doğru kargalardan bir merhaba

Bahçemdeki ağaca güvercinler konar şafakta.

Muzip çerçevede siyah bir yaşam,

Kurtuluş bekleme yaradandan,

Ne bu sabah ne de bu akşam!