Yeni başlangıçlar için geç kalmış mıyızdır?
Zaman dediğimiz kavramı sence de gözlerimizde çok büyütmüyor muyuz? Hayatı basite almamız gerektiğini savunurken neden hâlâ işlerimizi zorlaştırıyoruz?..
Yaşaman gereken şu andan ibaret değil mi? Bunu sürekli hatırlatman gerekiyor. Sen şu an varsın; geçmiş bitmiş, gelecek ise meçhul...
Geçen kitap okurken rastladığım bir dörtlüğü paylaşmak istiyorum:
“Topla gül goncalarını toplayabiliyorken,
Zaman akıp gidiyor:
Aynı çiçek sana bugün gülümserken,
Yarın solup gidiyor.”
İşte bahsetmeye çalıştığım şey tam olarak da bu. Hayat şu andan ibaret, imkanın varken şu an çabala, geçmiş ve gelecekle şu anını öldürme...
Hayat, sen istesen de istemesen de devam ediyor can dostum. Yaşadığın bu hayatı güzelleştirmek senin elinde, başkasından bekleyip kendini hayal kırıklığına uğratma. Zorlanacaksın ama güzel şeyler de olacak. Buna inanarak yaşaman gerekiyor.
Daha çok gülümsemen gerekiyor. Kim bilir bazı günler gülümseyecek şeyi aramakla geçecek ama gülümseyeceğini bilerek yaşaman gerekiyor, umut dediğimiz beklemektendir can dostum.
