bir sebebim olmalı 

hani önüm arkam sağım solum 

senin 

diyebildiğim

Çocukken siyahtı hiçliğin rengi 

soluktu yüzüm 

siliktim kalabalıkta 

çünkü şimdide kendime bir yer bulamıyordum

şimdi kopuktu 

şimdi de BULAMIYORUM.

Bir sebepim olmalı diyorum hergün 

iğne deliği ölçeği bir sebep 

olsa da önüm sarılıklarda 

olsam da 

yükselen ve alçalan öfkemin yanında 

diri 

kabardığı korkunçlaştığı bir zamanda ya da ipekten hülyalarımda dursam da

bir sebebim olmalı benim

işte sarıyı kişileştirdiğim yerdeyim 

bir izi takip edip ölümü bulduğum

o küçük kokulu kısımda

r harfini içselleştirirsem şöyle şurada dursam vazoda yine de bir sebebim olmalı benim 

beni başlatan siyah gibi ya da sanırdım hani 

bir şiiri bozan anlamın uzantılarında kalışlara susuşlara geri dönmeyişlere kalırsam gibi 

yani ölmek 

hani bilinen bir çiçeğin endemik anlamı 

ve bir yanağın ve bir boynun kokusu

olur mu demek

ve

gibi bir öpmek 

yokuşların tenhalığı içimde bükülürken anlıyorum. 

r' harfine L diyişim bazen 

bazen günortası saçmalamak ben de 

kekeliyorum yoğunlaşınca

kelimeleri kekeme okuyuşum 

ya da 

bilmeden diyorum herkese 

fakat gerçek 

sanırım 

     bir 

sebebim olmalı benim. 

Dünyada 


niçin 

bu yerde kalıyorummmm 

    dünyada 

hacmimi yayıyorummmm

öfkem 

   hızım 

noktam 

          beraber. 

beraber siniyorum gölgemli köşelerime

beraber siliyorum bir sevgiyi hiç alamayacağımı bilerek hani o ilk sevgiyi

hiç bilmiyorum bilmiyorum

beraber beraber beraber

beraber bir duyguyu 

           bilmiyoruz