Sensiz de bitiyormuş günler.
Bir gece daha geçiyor demeyi çoktan bıraktım.
Nedense bunu dediğim geceler,
Hiç geçmez gibi gelirdi.
En çok da güneşin doğmasına şaşıyordum.
Hani sanki gün bitmek istemezdi,
Biraz daha beklerdi sen gel diye.
Sonra bak kaç gün geçmiş üstünden.
Defalarca beklemiş seni,
Defalarca gelmemişsin.
Ben ondan önce alışmıştım zaten,
Benim olmasan da olur artık,
O da alışmış belli,
Hiç olmasan da olur şimdi.
Geri geleceksin biliyorum,
Tam alışmışken bozacaksın dengeyi,
Demese de biliyordum da,
Eğlence olsun diye gittiğim falcı,
Bana bunu söyledi.
Kıçımla güldüm ona.
Herkesin bir beklediği,
Bir de bekleyeni yok mu dedim zaten.
Bırak bu işleri, git iş bul dedi kendine,
Yalan da söyleyemem, ikna da edemem seni.
Para lazım dedi, aşk boş.
Geri de dönse, kalbin de ölse bırak.
Git iş bul dedi, bırak bu işleri.
Yolun yol değil, bırak bu işleri.
Neyse ki fallara inanmam ben.
Kendim yazıyorum yine hikâyemi.
Gelsen de görmem artık,
Nazarımdan çıktın dünden beri.
Yol tadilattaydı, kapalıydı.
Yeni yol yaptım şimdi üstüne.
İçinde yoktun, saklandın, gittin bir süre.
Altında kaldın belki. Bilemem.
Göremem seni.
Git iş bul dedi kendine, bırak bu işleri.
Falcıyı da bıraktım şimdi.
Yolumu çiziyorum,
kaygım yok, rahat bıraktım kendimi.
