Hatır için yaşayan hayatlardan bir tanesi,

Hatırı sayılır yaşantısını hiç edip,

Başkasının çizdiği çift şeritli yollarda gidiyor.

Üç dakikalık hayat müziğinin başa saran yarısında,

Ekmek kavgasına karışmış işçi,

Her sabah küfürler savurup yataktan kalkıyor.

Monoton hayatının türevi sıfır!

Bin evi yıkılmış sefil,

Ne ilk ne de sonuncusu olmuş milyonluk vurgunda adı geçiyor.

Duyguları çalınan ev sahibi, dünyaya kırgın,

Kırılmış oyuncakları sabinin,

Asıl amacından sapmış,

Özüne uzak, uzakta yeşermeye çalışmış,

Kitlesel ve bireysel afyonlarla ruhundaki kıymığın acısı hissedilmemiş.

Çünkü;

Eline tablet veya telefon tutuşturulan çocuk gibi,

Geçiştirildiğini anlamadan geçmiş yılları,

Satın alınan şeylere sevgi bağı,

Mecburi akrabalık bağı boyutunda,

Hızlı doyum noktası,

Ucuza satılmış pazarlarda.

Kelepir fiyattan alıcı bulmuş derinlikleri.


Sessizlik!


Şimdi bavuluyla bir yabancı geçiyor sokaktan,

Oysa gecenin yonttuğu ruh,

Balkonda yalnız şekilde masa başında oturmuş.

Hatırı sayılır yıllarını hiç edişini düşünüyor.