Seni masadan kalemlerim düşerken belirttim
bir coşku arıyorum bir sıçrama durgunluğa doğru
yankı,
yankı,
yankı,
yankı,
yankı, yankı, yankı
ve
davam etmek sarı devam etmek sarı
her şey dönüyor aynadaki ben
hangisiyim
ile ki ve yazgı
çöküyor um
urum
sana doğru, sana doğru bütün duyguları çok uçta yaşıyorum, seni hislerimde ve boşlukta belirttim
ne bu dediğim saatler artıyor
anlıyor musun?
ki garip ki korkunç bir soru sordum
az önce
çehrem hüzünle çizik çizik
kayıbım dehşetle
tıkanışım ve içimin tekmil duvarları
nefret etmekle
.
Aynı şeyi hissetmek her an her an
aynı olmak
nihayeti huzur dinginliğe bir renk
işte mor gibi,
gözlerim bir yarık değil gözlerim
aynı adıyla bende
istiyorum ki düşüncelerimde başkaları olmasın
bana düşüncesiz biri desinler beni rahatlatır
çünkü seni göke bakarken belirttim çünkü hiç ışık yokken, çünkü korktuğumda,
çünkü sevindiğimde
günler sadece hiçlik var demek gibi absürt
.
Yerli olmalıyım çünkü bir kere
hayata düştüm
var olduğumu unutturan nesnelerde hıncım görülmeli
aynada hangi ben hangi ben hangi ben
değişiyor oluşumda bir anlam görmek
ne çok
ne çok isterdim sadece bir hisle yaşamayı
devam etmeyi ne çok isterdim
bir çift yarıkla bakmayı.
.
Bu saçmalığa
buradayım başka hiçbir yer yok diyebilmek cesaretim hiç yok anlıyor musun?
keşke bana düşeceğimi söyleseydin
ki biliyorum olmadığımı
renklerin olmadığını
seni gözlerimin yabancılığında belirttim
gülerken ışıltısını kaybeden bir yüzün.
