Buruk bir gülümsemeyle uzandım boşluğa
Sanki her gün yeniden doğuyormuş gibi
Ve sanki her gün tekrardan ölüyormuş gibi.
Siyah ve beyaz karıştı
Kimi zaman savaş, kimi zaman barıştı
Hayat, kazananı olmayan zorlu bir yarıştı
Sitemlerim ve sevinçlerim tutuştu el ele
Yeniden başladım kendimi inşa etmeye
Acı tatlı anılar var harcımda, kahkaha ve gözyaşları
Yaşanacaklara dair biraz da ümit
Dedim ki yol uzun, gidebildiğin kadar git
Nasılsa kahraman benim, hikaye de bana ait
