lânet ve boyalı kuşlar


kaba günlerdi, hantal geceler;
el konulmuş acılara,
hüzünlerde bile yokuz...

âh, boyalı kuşlardık bizler
boyalar döküldü, -lânet olsun!
uçamaz olmuşuz...

bir telörgüde yırtıldı gülüşlerimiz;
sözden başka şeylerle anlatıldı gül
düşlerimiz ki, paramparça...

ve her şey tuz buz!