Sustuklarımı konuşuyorum.

Biliyorum duyuyorsun.

Göz kırpıyorsun sessizce,

Biliyorum yüreğime akıyorsun...


Sevmek ne değişik bir algı


Ruhunu vererek her gün öldürerek benliğini sevdin mi?


Sevdin biliyorum.


Sönmüş bir yanardağ içinde aşkın.


Güneşi doguruyorsun uykusuz gecelerinde.


Kaderine isyan etmiyorsun, kin tutmuyorsun artık. Sevmeyi öğreniyorsun.


Acılarını seviyor ve özlüyorsun.


Aklına gelen anlamsız bakışları, sımsıcak bir gülümsemeyi özlüyorsun.



Ben mi?


Ben gökkuşağının altından geçmeye aldanan çocuklar gibiyim. İçimde öyle bir telaş var ki gökyüzünden kaybolmadan var gücümle koşuyorum...



Sustuklarımı konuşuyorum duydun mu?

Duy ama cevap verme.


Susmalarından anlıyorum...