ağaçlar tutar gökte bulutları gündüzleyin,

geceleyinse hissimden misineler..

ay’a iç bağlarken geceleri,

nereye sürsem, oraya yuvarlanır gibi..

ve orada yuvalanır gibi.

g’özüm sıra -vardığı; varlığımın.

lâkin, yüzüm tutuyor yakamozu..

ve yüzüm kara, yüzüm karanlık.

ellerim tutuyor, tüm kapalı perdelerini pencerelerin.

ve işitmiyorum da..

görüyorum sessizliğini, hi(ç)ssizliğimin.