ağaçlar tutar gökte bulutları gündüzleyin,
geceleyinse hissimden misineler..
ay’a iç bağlarken geceleri,
nereye sürsem, oraya yuvarlanır gibi..
ve orada yuvalanır gibi.
g’özüm sıra -vardığı; varlığımın.
lâkin, yüzüm tutuyor yakamozu..
ve yüzüm kara, yüzüm karanlık.
ellerim tutuyor, tüm kapalı perdelerini pencerelerin.
ve işitmiyorum da..
görüyorum sessizliğini, hi(ç)ssizliğimin.
