Yere göğe sığamıyorum, kendi içimden taşıyorum.
Sokakları boğuyorum göğüs kafesimde.
Bir gecenin hüznünden dökülüyorum.
Geceye varıyorum, karanlıktan dönüyorum.
Ayaklarım nereye gittiğini bilmez bir sokak lambası gündüzün bıkkınlığında.
Çekiliyorum, nereye çekildiğini bilmeden fehmekarın, çekiliyorum.
Hoşça kal kendimden gidiyorum...
