Ben kaçmaların insanıyım.
Olduğum yerde bulduğum huzurlar geçer.
Aklımdan, yanımdakilerden, bi kitaptan dahi
Sıkılır, kaçıp kurtulmak isterim.
Bundandır gözlerimin hep başka yerlere dalışı
Bir sevmelerden kaçamadım, sevilmemelerden.
Beni heyecanların insanıyım yeni arayışların
Bundandır kimselerin hayatında uzunca kalmayışım
Güvende hissetmek bana göre değil
Kim ister ki sığlığı?
Konfor alanımız değilmi beyinleri küçülten.
Ben unutmaların insanıyım
Alelade anılar, boş kalabalık görüntüler ve anlamsız uğultular.
Kendini tekrar edip, acıyı hatırlatan, sevinçleri sıradanlaştıran zamanlarda yaşayamam.
Kimi zaman bir hercaiyim kimi zaman bir kardelen.
Ama her zaman tesadüfî işlerin insanıyım...
