Her sulanan çiçek açar sanma,

Yok olursun hüznünde.

Hep izin kalır, ardın sıra durur sanırsın,

Dalgalar alır yine yalnız kalırsın...

Birkaç kağıt ve mürekkebe sığınırsın,

Yine sardığın yarayı kanar bulursun.