Mutlu giden şarkılara girilen hüzünlü nakaratlar,

sonbahar yağmurları altında ıslanan sokak çocukları. 


Balkonunda, poşetinden uçurtma yapmış bir çocukluk,

yüzünde buruk bir mutluluk. 


Akli dengesini yitiriyor dar gelirli bir ailenin çocuğu

Ve en çok mahalle esnafı farkına varıyor bunun


Akşam ezanını bekliyor sokakta oynayan mutluluk

Yaralanmış dizlerine bakıyor


Herkesten habersiz sokağı süpürüyorlar

alnı ak, elleri kirlenmiş çöpçüler.

Bu sırada yakılıyor bir orman

rant sağlıyor ensesi kalın sistem yanlılarına.


Bense odamdayım,

saksısız çiçeklerimi suluyorum.

Ağzı burnu kırık,

soluk bir gün ışığı perdemin yansımasını süslüyor.