Bazı geceler sabah olmuyor.
Düşün ki bir gece elinde sigaran, bekliyorsun günün ışıklarını. Ara ara gelen kedi sesleri, uzaklardan köpek havlamaları...
Sokak lambaları gözlerinin önünde sönüyor. Sanıyorsun ki sabah yaklaşıyor. Varsa bir tepe, oranın ardından gün ışıkları gelecek sanıyorsun. Gelmiyor, biliyorsun.
Bırakmışsın artık her şeyi. Varsa hayırlısı, yoksa kısmet değilmiş. Yapacağın bir şey de yok. Ne yazılmışsa o. Belki sana iyi gelmeyecek istediğin şey. Belki zamanı değil, belki... Belkiler de tükeniyor bir zaman sonra.
Boyun eğmişsin işte. Aynadaki sene yalanlar uyduruyorsun. İçindeki çocuğa...
Kırılmasın istiyorsun o çocuk. Bahaneler uydurup saf yalanlarla beziyorsun her duygunu. Gözlerin boşluklara dalıp gidiyor uzun gülüşler sonrasında. Ben nasıl yapıyorum bu işi diyorsun. En ufak bir yalanı bile söylerken yüzün, gözün, her şeyin bu yalanı belli ederken nasıl oluyor da kendine böyle güzel yalan söyleyip mutlu olabiliyorsun diye merak ediyorsun.
Olgunlaşmak dedikleri bu olsa gerek herhalde. Canın yansa da yüzünde gülümseme. Ne mutlu bir insan!
Fakat bir dokunuş, bir bakış. Yalan söylediğini anlayan birisi. Belki bir hayvan, belki bir dost. Gözlerine baktığında anlayan bir insan. Kendine bile yedirdiğin o yalanları ona yediremezsin. Biliyorsun.
Sana bir sorusu tüm gerçekleri ortaya dökmene yeterli. Ya sormuyorsa? İçinde kalacak ağlamalar, içinde kalacak en büyük ve ağır duygular. Bir sırt sıvanması. Yetmez mi içindeki ağlamaları ortaya çıkarmana?
Bazen gülüşler çok şey anlatıyor. İnsan ne kadar gülüyorsa o kadar derinde yaraları.
Ve büyüdükçe fark ediyorsun ki bazı yaralar asla kabuk bağlamıyor. O kadar içerideki o yaralar, hissetmiyorsun bile. Vücudun da ruhun da görmüyor onları. Asla o yaralar iyileşmiyor.
Onlara merhem de bulamazsın. Öylece açık duruyor onlar. Gecenin bir yarısı sokağı izlerken elinde sigarayla, farkına varıyorsun. İçerisi neşterden beter. İçerisi ölüm yeri. İçerisi cinayet. Gözlerin boşluğa bakıyor. Gözlerin aslında yaraları görüyor. Gözlerin ağlayamıyor. En acı veren kısmı bu, gözlerine bakınca kimse anlamıyor.