Üste üste gelen iki nokta bir izah şeklinde, 

karşıma geçip gülünç bir şeyler fısıldar.

oysa şimdi nereye kanayacağım ben 

belki bir dünya gözüyle bellidir bu;

göğsüm var olduğundan beri

her şey en başından kanar 


akmaya müsait bir yer

bulunduğunda ilk damla olacağım 

ant içmiş gibiyim yabancı kalmaya 

bunun da vardır bir hikmeti bilirim 

akışta bozulup bulandım, geçmiş 

ve her şey niçinmiş göreceğim 

*

beni uçurumlar yaratmaktan vaz geçiren,

hangi inanç, belki son kez inandım.

bütün gerçekliği bertaraf ederek

belki hâlâ kanacak düş peşindeyim 

fakat artık bunlar ne fark etsin 


olan oldu

binlerce tesellisizlik bekliyor gözlerimi 

ve ben hâlâ ağlamayı bilmem 

hep unutmaktan yana yaptım tercihimi 

artık ben diye bir varış olmalı sonuncusu