Gurbet içimde bir ok

Her şey bana yabancı

Hayat öyle bir han ki

Acı içinde hancı


Sözler Sennur Sezer'in. Bazen dilime düşen bir şarkı. Duygularıma hitap eden sözler diyebilirim. Gurbette olmadığım halde ben de gurbeti içimde hissediyorum. Çevremdir, memleketimdir diye bir rahatlığım olamıyor. İnsanlara bakıyorum, yaşadığı yeri sahipleniyor, nimetlerinden yararlanıyor, işini ticaretini yapıyor. İmreniyorum.


Bu konuda insanın içini ısıtan bir sure var Kur'an'da: Beled suresi. İhsan Eliaçık mealinde, "Bu şehir dile gelsin/bağrından çıktığın işte şu şehir dile gelsin." olarak geçiyor. Açıklaması şöyle: Elbette bu şehir peygamber için Mekke'dir. 14 asır sonra, belde artık kim bu ayetleri nerede okuyorsa orasıdır. Belde sana, yaşamına helaldir; sen de bu beldeye helalsin ve beldenin şuurunda olacaksın.

Çünkü helalsin, hulul etmişsin (ve ente hıllun bi haze'l-beled). Beldenin ana, baba ve çocukları var. O yüzden hallerinin şuurunda olacaksın (ve validin ve ma veled). Tabii öncelikli olarak yöneticilere sesleniyor beldenin açını, açığını, çoluğunu çocuğunu hastasını, yoksulunu gözet diye.


Aslında beldemden memnunum, yöneticilerimiz devletin şefkat elini her yere yetiştiriyor fakat gurbet benim içimde. Alıştığım sokaklar, binalar bir nebze yabansılığımı yabancılığımı gideriyor. Belki insanlardır gurbette hissetmeme neden olan. Bu çetrefilli bir konu.


Y. N. Öztürk aynı ayeti, "Sen bu kente mahremsin." diye yorumlamış. Yani kenti her şeyiyle bilirsin.


Bir de Kureyş suresi var sıcaklığını hissettiren:

"Kureyşi alışıp ısındırdığı için/onları yaz ve kış yolculuğuna alıştırdığı için/bu evin Rabbine ibadet etsinler /O ki onları doyurup kurtardı açlıktan ve kendilerini güvene çıkardı korkudan." Bu sureyi de ülkeme, Anadolu'ya uyarlıyorum. Ben de bu toprakları düşününce buraya vatan diyor ve ısınıyorum. Güven önemli bir duygu. Vatana ve devlete güven önemli. Tanrı milletimizi ve devletimizi korusun, bizi de güven duygusundan ayırmasın. Tabii bu da çetrefil bir konu.


Bir kente, bir topluluğa ait olma duygusu hemen hissediliyor ayetlerde. Belki bundan mahrumum. Memleketim, güzel ülkem, güzel insanlarım desem de aitliğim tam değil, hep bir yabancılık var. "Gurbet içimde bir ok" halim var. Yaşadığım kenti seviyorum. Sweet Sweet home, sweet sweet land diyelim. Doğrusunu Tanrı bilir.