Bu aralar içimden tek bir şey geliyor;
Gecenin bir vaktinde,
Bardaktan boşanırcasına yağmur yağarken,
Sokağın orta yerinde, yağmurun altında,
Boylu boyunca uzanmak istiyorum.
O yağmur damlaları hınca hınç,
Yüzüme ve göğsüme çarpsın, çarpsın ki;
Ne ağladığım belli olsun,
Ne kor içinde yandığım.
Ne öldüğümü sansınlar,
Ne yaşadığımı.
Bırak beni sokağın ortasında uzanan bir deli zannetsinler.
Belki o zaman görürler, içimdeki yalnız kadını...
