Çileymiş çekilir,

İnsanmış sevilir.

Peki ya rüzgâra kapılanlara kim baktı?


Beklediğim yağmurlar vardı

hepsi içime yağdı.

Dünyanın kiri, pası

İçime, içimden kafatasıma aktı.

Necip olmak istedim çoğu zaman

"Kustum öz ağzımdan kafatasımı" diyebilmek için

Ağzımdan yüreğim aktı.


Ruhu dehlizlere hapsedilmiş bir tutsak bildim,

Koşa koşa ışık yakalamak isteyen bir hırsız gibiydi.

Hüzmelere bakar bakar ağlardı,

Karanlığa kucak açardı.


Tanrıya sığınanlar mutlu mu bilmem ama

benim düşlerimden mutsuzluk akardı.


Bombadır kalbim

yurdunu kaybetmişlerin bu köşe bucağında.