Kaybetmek için önce başlamak lazımdır

Bir başlangıç aranıyorsa eğer

Dünyaya, fikri alınmaksızın fırlatılıştır.


Sudan çıkmış balık kadar şaşkın

Ve İstemeden giriştiği bu savaşta

Taşları yerine oturtana kadar

Toprak, sevdiklerinin birçoğunu almıştır.


Şartlar adil değil 

Kural koyanlar asıl hilekârlar diye

Avazı çıktığı kadar bağırmışsa da

Sesi atmosfere çarpıp yeniden 

Kulaklarında yankılanmıştır.


Anadan üryan bir savaş

Acımasız bir mücadele içinde 

Geçen her gün bir öncekini 

Amansızca aratmıştır.


Ortaya saçılan çocukluğunu yolun kenarına süpürmüş

Kayıp gençliğini arayıp duran bir eskici edasıyla 

Gelecekten saklanıp yarınlara sırtını dönmüştür.


Beklenti yok ve umut çok uzak

Kaygı, kimsesiz gecelerinin tek sırdaşıdır.


Geciken sabahların getireceğini umduğu bir anlam

Kıyamet kadar gecikince belirsiz

Fırlatılınca son hız, bir tramboline denk gelmiş gibi sekmek

Zorla gönderenlerin yanına ansızın dönmektir.


Ve intihar suyuna gitmekse Tanrı’nın

Kavuşmak reddetmekse imtihan masalını

Eceli beklemek en büyük başkaldırıdır.