güneş parmaklarına düşerken

yazı eriyor

sıvılaşan ruhu akıveriyor sokaklara

yeni anlamlarla eşleşiyor

ve unutuluyor ilk yazılanlar

kaybolan ilk anlam

aranıyor yıllarca

bir sokak köşesinde

ormanı titreten rüzgarda

ince bir yağmurda

yıllarca

ve bulundu sanılan bir anda

kaçıveriyor ellerinden

parmaklar yeniden sarılıyor kaleme

bu sefer bir hayal çiziyor

peşinde ilk anlamın

atlayıp boz atına ufka sürüyor tüm umutlarını

sonsuzca yineleniyor bu

aramak tanrılaşıyor...