Nasıl desem, bir yanda yarınlar sabırsız ve umutlu
Bir yanda ölmek ihtimali soğuk ve huzurlu
Kaç kere daha kırpışacak göz kapaklarım
Atacak bu kalp yer aldığı boşlukta
Ve seni sayıklayacak nefesim
Yankılanacak sesi sonsuzlukta
Birbirine sarılı döngüleri evrenin
Kat kat örtülü üzeri gerçeklerin
Zaman dediler aslında bir yalan
İki nefes arası incecik bir yol ömür dediğin
Asılı durur düşünceler zihin denen ormanda
Bir görünür bir kaybolur ruhum karanlıkta
Gerçeğin üzeri yedi kat örtülü olsa da
Gün ışığına çıkar hakikat eninde sonunda
Yaşamaya değer kılıyor hayatı ölüm
Keşke bu kadar kısa olmasaydı bazıları için ömür
Göremediğimiz sınırlar ve çizgilerle çevrili dünya
Anlayamıyor akıl çekilen acıları
Bu dünya, içindeki çocuklar ölsün diye yaratılmadı
