O kadar haklısınız ki. İnsanın gönlüne nice mevsim uğruyor lakin gönle uğrayan mevsimlerin düzeni olmuyor. Kâh fırtına tutturuyor kâh güneş açıyor...

Hayat fazlasıyla garip, bir gün istediği olmamış bir çocuk gibi sinirlenmiş ağlıyor. Bir gün güneşi saklayan bulutlara hıçkırarak bağırıyor. Garip bu hayat, topladığı yükleri gün geliyor birer birer cümlelerin arasına istenmeden bağlıyor.