1. İnsan, uykuyu bölendir, Sırtına dikenler batarak uyandığı rüya, sığmadığı kabı ve kanadıklarıyla, geceden kara süzülür irin hangi putu kırsa, İnsan, insana atılmış bir düğüm değilse nedir? 2. Bir ırmağa çalar rastgele, öylesine uzanır iğreti kabında, ölümün bileklerini kesmek güç, dileklerin son nefesini ya da, insan ölmedikçe umuda boğulandır, Ne de olsa benzer rastgele bir ırmağa 3. Kanadıklarıyla bir şarkı kangrenli dudaklarda, irin zifiri hangi putu kırsa, şimdi hangi put kabında öylece sereserpe, İnsan kırıldıkça yapandır; kırıklar gövdesine battıkça
İnsan
Yayınlandı
Olgun Can Aydoğan
2022-01-05T10:37:32+03:00Çok teşekkür ederim Reyhan Polat. Anlaşılmak güzel :)
Reyhan Polat
2022-01-05T10:28:09+03:00Çok güzel bir felsefesi vardı şiirinizin. Ben de çok sevdim. Ellerinize sağlık. :)
Ay Savaşçısı
2022-01-05T08:19:38+03:00Çok güzel Tebrikler
Olgun Can Aydoğan
2022-01-05T00:43:01+03:00Jean Valjean ve Rana Sezgin çok teşekkür ederim yorumlarınız için.
Jean Valjean
2022-01-05T00:24:31+03:00Şahane bir şiir. Tebrik ederim.
Rana Sezgin
2022-01-04T23:00:05+03:00En beğendiğim şiirlerinizden biri oldu bu. Çok güzeldi. Kaleminize sağlık.🍀