Yerde dolanıp duruyor
Misket limonları.
Bir bağırtı kulağımda
Geleneğine bağlı.
Yoluyorlar papatyalarımı
Yalvarıyorum bitap halde
İntikam yemini onların
Güçsüzlük yine bende.
Başka bir toprağa gidiyorum.
Tırnaklarımın üstü sararmış
İçi kıpkırmızı
Tezat içinde.
Kazıyor şefkatlice
Atıyor tohumlarını kalbin.
İşte o an annemi görüyorum.
Işık yakın olmalı
Sayıklıyorum defalarca.
Bundan böyle
Özgürüm.
