can çekişiyordu

terlemişti

damarlarında yorgun yeşillik

yanaklarında iki damla yaş vardı

ölecekti utanıyordu

solgun pembeydi yüzü

günahına ortak arıyordu

Mehlikâ Sultan’a kurban etti kendini

son bir kez koktu sonra çürüdü

üzüldük hepimiz


Foto: va

Şövale: Mehlikâ Sultan