Urganla asılıyorlar boynumdan

Ha kırıldı ha kırılacak sabrımın tahta iskemlesi

yargısız bir infazın yokuşunu çıktım

biraz önce seninle

İp boynumdan çıkacak gibi değil

Dolandığından kurtulamıyor ya hani insan

öyle işte.

Otur hele otur sana anlatacaklarım arasında

Senin de adın var,

bak vallahi bunları kediler uydurmadı

Maktul olarak çok seslendim ama katilim hep meşgul çaldı.

İsmail'e inen koça ağlarız diye kurdum bağdaşımı

İpi bana uygun buldu modern oğlu

Kısa metraj nefesler aldım verdim

Aldım verdim

Kayıtlara geçmedi bu başarısız girişimlerim.

Akşam oluyor,

Beni rıhtıma çekecekler birazdan

Ama boynumda izin var diyorum, beni duymuyorlar

Ulan allahsızlar kimse de sormuyor

Açılmak ister misin bu denize

Yoksa sandalyene fiyakalı bir tekme mi!

Yutkunuyorum duyduklarım karşısında

Bir bir yıkılıyor hayallerimin gecekonduları

Vapur karşıya geçinceye kadar

tutarsın diye ellerimi

fermanlar imzaladımdı...

Seninle tüm bunları konuşmak için

Üşümüştüm bu yolu

Boynun dedin, cevabını bildiğim çoktan seçmeli bir yağmur gibi

.

.

.

Elimdeki çiçeklere karşılık boynuma ipler örerdin.