Önemsiz faaliyetlerle vaktini harcayanlar ve geçtikleri yolda bir iz bırakacak hiçbir iş yapmamış olanlar, arkalarına baktıklarında tek bir şey hissederler. Sonunda başarıya ulaşmış hiçbir çabanın anısıyla doldurmadıkları yıllar, bomboş görünür. Geçmiş hayat, bilinçte bir hiçe indirgenir ve sanki yaşanan her şeyin beyhude bir rüya olduğu hissini uyandırır.

Ancak mutlak tembellik nadirdir ve dedikleri gibi "Şeytan yapacak işi olmayanlara meşgale bulmak için çabalar" Aklın anlamlı bir işi olmadıkça önemsiz endişelere kapılması fazla vakit almaz.

Hiçbir şey yapmayan herkes küçük sıkıntılarını zihninde çevirip durur, bu düşünüp durma zihni beslemekten ziyade mahveder. Kanalize edilmediği için mizacımızın yüksek bölümlerine akıp onları verimli hale getiremeyen duyguların gücü hayvan doğamızın derinliklerine inip yozlaşır. Öz saygımızın belli belirsiz yaraları derinleşir, kaçınılmaz sıkıntılar günümüzü zehirler ve uykumuzu kaçırır.