Acıdan olsa gerek
Uykusuz ay'ın sabahları
Yorgunluktan ışığını kaybetmiş
Dev gece içine çekmiş
Tutulmuş, bırakmamışlar onu
Sardı her yerini karanlık.
Işığını kaybeden korkar karanlıktan.
Dünya' ya ait mi sandı acaba kendini?
Lüzumsuzluk etmiş.
Seveni çoktu halbuki
Acımadan almışlar içlerine
Venüs'ün içinde dünya'nın aklında
Devam eder yaşamaya
Venüs'ün çok ışığa ihtiyacı yoktur.
Orası hep aydınlık.
