Gece katran satıyor yine

sersefil bitmezliğe.

Varlığın kahrını şımartan

zaman, sessiz bir testere. 


Zaman tarlasından geçiyorum

Karanfil ve ısırgan kokuyor her yanım. 

Şarkılardan da tütsülenmezdi göğsüm

Ah eğitilmiş kulaklarım olmasaydı!


Kölesi olanlar nerede?

“Zamanla geçer” diyenlerle

ümit bahşeden zaman dilencileri

vardılar mı korkmadıkları aydınlık o günlere?