Bir perdenin ardından izliyor gibiyim dünyayı

Bedenim yaşıyorken bilincim her şeye tepkisiz

Ben yönetmiyorum, ne hareketimi ne vaktimi

Gölgem bile düşmüyor üstüne bastığım zemine

Belki bir rüzgâr bile doğurmaz yürüyüp geçişim 

Hiçbir an'ım anı değil, yok oluyor geçmişim

Ve geleceğim bekliyor kuytu köşede keyifsiz 

Belli ki o bile benim bu hâlimden umutsuz

Ben, işte ben yalnız, tekil, saydam, biçimsiz

Ellerim hissetmekten, burnum solumaktan aciz