Çok mu ezik duruyordu karşıdan
Çok mu acınılası
Hiç mi sevilmiyordu
Yok mu sayılıyordu
İnsan kullanıldığını hissediyordu
Kiminle konuşursa konuşsun
Hisleri önemsenmiyordu ki
Düşleri gerçek olsun
Kalplerini kırmak istemedi
Her şeye evet dedi
Hata yaptığını anladığında
Kendi benliği ayaklar altında ezildi
İstemezdi
Tek bir gün kollarını
Saçlarını rüzgara savuramaz olsun
Tanrı onu unutmuş olsun
Düşleri köşelere çekilsin
Kitapları şiirleri yakılsın
İnan istemezdi
Gözlerini aynaya dikti
Kalbinin karanlık köşelerine indi
Bisud bir çabaydı onunki
Çaresiz bir sızlanma
Varlığını kanıtlamak için bisud bir çaba