Çok mu ezik duruyordu karşıdan

Çok mu acınılası

Hiç mi sevilmiyordu

Yok mu sayılıyordu


İnsan kullanıldığını hissediyordu

Kiminle konuşursa konuşsun

Hisleri önemsenmiyordu ki

Düşleri gerçek olsun


Kalplerini kırmak istemedi

Her şeye evet dedi

Hata yaptığını anladığında

Kendi benliği ayaklar altında ezildi


İstemezdi

Tek bir gün kollarını

Saçlarını rüzgara savuramaz olsun

Tanrı onu unutmuş olsun

Düşleri köşelere çekilsin

Kitapları şiirleri yakılsın

İnan istemezdi


Gözlerini aynaya dikti

Kalbinin karanlık köşelerine indi

Bisud bir çabaydı onunki

Çaresiz bir sızlanma

Varlığını kanıtlamak için bisud bir çaba