Bölük pörçük pırıltılarla yolumu çizdim çizgilerden taşarak
Pırıltılar geçici, yol bitimsiz, çizgiler keskin
Mutluluk peşimde, bilinmiyor ne zaman yetişeceği
Hep bir adım geride, ona sahip olmak için, hedeflerime sıçratmadım hiç
Bunca kasvet, bunca kahır, yol üstünde bunca kervan
Benim de eksilenlerim oldu elbet, var kalanla, kendimle doldurdum yerlerini
Belki birkaç feda ettiklerim oldu, birkaç da cinayet işledim kendimden taşarak
Büsbütün delirmedim, sadece parçalandım
İstikamet neresi diye sor-sana hikayeler anlatayım
İvedilikle tek kürekle mehtaplara çıksın rotamız
İzanı olsun mehtaplı geceye varınca yokluğun
İlk pırıltılarla yolumuzu çizelim çizgilerden taşarak.
Özkan Eken
2022-08-27T02:31:30+03:00Metafor olarak o kadar çok kullanılıyor ki eskidikçe eskidi, anlamını ha yitirdi ha yitirecek. Yine de kullanılıyor işte. :) Teşekkür ederim değerli yorumunuz için.
Deniz Karakuş
2022-08-26T11:46:16+03:00yol metaforu çok hoşuma gitti, ellerine sağlık