İttiklerinden kurtulur mu insan?
Bir ilmekten, bir gömlekten, bir görmekten
Yaşamak ya da yaşarken yaşamak, bir ayak takılması ya da itilmek her yüksek şeyin yanından geçerken.
Tarihten sesleniyorum size aşklar, entrikalar savaşlar,
At biniyorum bazıları, geceleri ateş yakıyorum, cadı yakıyorum, zenci yakıyorum, İnsan yakıyorum katli vacip mi bazen kendimi yakıyorum, ölüyorum ölmekten.
Bir çarşaf bulup çarşafa bürünüyorum, türlü sorular var sorulara bürünüyorum, pisliğimi kirimi soruyorlar, çöz diyorlar bana ,insanlara bürünüyorum , insanlar da bana.Sonra boş bir evin yanında boş bir kova devriliyor , kendime geliyorum , yine babama takılıyor ayaklarım, büyüyor kaygılarım bir şeyi kurtarabilecekken kurtar(a)mamanın gölgesinde, korkudan ölüyorum.
Şimdi bu günden sesleniyorlar bana, bir boyunda bir ilmek, bir yerlerden itilmek yakıyorum.
İttiklerinden kurtulur mu insan? Gülmekten ölüyorum.
