Hayatınızda hiç pişman oldunuz mu?
Çaldığınız şarkıdan, okudunuz kitaptan, izlediğiniz filmden ya da söyleyemediğiniz sözlerden… Acabalara boğuldunuz mu en aydınlık gündüzlerinizde? Ya da en fenası son söylediğiniz sözlerin altında ezildiniz mi?
Bugünlerde çok fena çıkmazlar yumağıyla boğuşuyorum. Kovalarken bir şeyleri kaçarak uzaklaşırken buldum kendimi. Şimdilerde ne dolunayın parlaklığını görüyor gözlerim ne de güneşin sıcaklığı ısıtıyor ruhumu. Gelgitlerin bir türlü azalmadığı bir ağustos akşamı. Sessizlik de yok etrafımda. Neyse ki içimin sessizliği kapatıyor diğer tüm sesleri.
Ah… Derin bir uykuya mı dalsa gözlerim, unutulamayan yaşanmışlıkları gölgeler belki. Aman ya uyusam ne olacak sanki, rüyalarım da esareti altındayken gözlerinin. Bir kahve yapayım en iyisi. Yudumlarken bir daha gözden geçirelim olmadan olup bitenleri. Dalıp dalıp giderim gecenin karanlığına. Ve usulca iyi geceler diyeyim, hayatıma dahil olamayan güzel hayalleri uğurlarken dünlere.
