Hangi gecenin sabahına

Uyandığımı bilmedim hiç 

Derin bir yaşamak sanrısıydı bende ki

Aşk ve merhamet verilmedi 

Zihnim, kana bulanmış bir şarap çanağı 

Ve çöl ortasında susuz kalan devenin kinine müptelâ

Kalmak ve gitmek

Her ikisi için de gücüm 

Hainlikle suçlanmış masumlar gibiydi 


Kaçmak; evet en asili budur aslında 

Kendine bile yalan söylemek zorunda kalan

Ve her şey için gücü tükenen 

Vahyin dahi umut olamadığı insan için 

En şereflisi kaçmak.

Nedir kendinden kaçıran 

Nedir böyle uçan kuşa dahi küskün olan

Her şey için bir hesap vakti aramak 

Ve aradığın hesapla muhal olan nedir?

Gülüşmeleri günah ve ölümü 

Bana aratan nedir. 

Kaçma, kaçma ve gör, gör seni öldürenin

Sen olduğunu...


*Şiir bitmedi kendime olan kinim geldikçe ekleme yapacağım.